Święta Bożego Narodzenia zaczęły się jako celebracja historii Jezusa w Rzymie w 354 roku. Świętowano ją jeszcze wcześniej przez chrześcijan na Wschodzie, ale włączyli ją do obchodów Objawienia Pańskiego 6 stycznia. , który bardziej skupiał się na chrzcie Jezusa. Obchody Bożego Narodzenia w Rzymie zastąpiły pogańskie święta słoneczne, które miały miejsce 25 grudnia.
Nazwa "Boże Narodzenie" pochodzi od staroangielskiego skracania "Mszy Chrystusa", która została po raz pierwszy użyta w 1038 roku. Jako święto religijne Święta Bożego Narodzenia zostały w pełni przyjęte w średniowieczu przez Kościół katolicki. W końcu Boże Narodzenie zaczęło obejmować wiele tradycji, niektóre niezwiązane z narodzinami Chrystusa. Jedną z najczęstszych cech świątecznych jest podarunek. Wielu wierzy, że wymiana darów została zainspirowana przez Ojca Świętego, później Świętego Mikołaja. Pochodzenie tej mitologicznej postaci wywodzi się zarówno z religii, jak i pogańskiego folkloru. Uważa się, że opiera się na św. Mikołaju z Myry, a także popularnych pogańskich wierzeniach Nodic. Kiedy w XIX wieku nastąpiła reformacja, nastąpiło chwilowe przesunięcie z okazji obchodów Bożego Narodzenia. Wielu protestantów postrzegało go jako święto katolickie, a przez innych jako mające nieprecyzyjne pogańskie korzenie. Na początku Ameryki mało obchodzono święta Bożego Narodzenia. Purytanie, którzy osiedlili Nową Anglię, nie zaakceptowali, a nawet zakazali jej w Bostonie. Mimo to Święta Bożego Narodzenia odżyły i zostały odnowione przez takich autorów, jak Charles Dickens i Washington Irving. Pisarze ci podkreślali elementy świąt Bożego Narodzenia, takie jak ciepłe tradycje, rodzina, współczucie i wielkoduszność.
