Traktat z Fort Laramie nie powiódł się z powodu odkrycia złota na Czarnych Wzgórzach. Chociaż traktat miał uznawać Czarne Wzgórza jako część rezerwatu Indian Siuksów, amerykańskie wojsko poparło wyprawy przez górników na teren w poszukiwaniu złota.
Po latach walk i potyczek na terytorium Dakoty, w 1868 roku w Fort Laramie, w dniu dzisiejszym w Wyoming, odbyła się konferencja między rządem USA a przywódcą plemienia Indian Siuksów. Traktat, który ustanowił zastrzeżenie dla rdzennych Siuksów, utworzył krótkotrwały pokój między amerykańskimi osadnikami na terytorium Dakoty i członkami plemienia. Ze względu na lokalizację rezerwacji, umowa dała Sioux wyłączne prawa do Czarnych Wzgórz, które były świętymi ziemiami dla plemienia.
W 1874 r. generał George Custer i jego wojska obronili militarnie ekspedycje wydobycia złota na Czarne Wzgórza. Górnicy wkrótce znaleźli złoto, a biali osadnicy, przy poparciu rządu USA, wkrótce złamali traktat powstały zaledwie sześć lat wcześniej. W 1876 roku siły Custera zostały pokonane w Little Big Horn River przez Indian Sioux i Cheyenne. Po klęsce rząd Stanów Zjednoczonych oficjalnie zabrał ziemie Czarnych Wzgórz z dala od Siuksów w 1877 roku.
