Ustawa taryfowa Payne-Aldrich to ustawa, która została uchwalona w 1909 roku w celu obniżenia niektórych taryf na towary wjeżdżające do Stanów Zjednoczonych. Została nazwana dla senatorów Sereno E. Payne z Nowego Jorku i Nelsona W. Aldrich z Rhode Island.
Ustawa taryfowa Payne-Aldrich jest aktem, który rozpoczął się jako projekt ustawy w Izbie Reprezentantów o obniżeniu niektórych taryf za towary wwożone do prezydenta USA. Taft wezwał do specjalnej sesji Kongresu w celu omówienia ustawy w 1909 roku. , rachunek został zastąpiony przez napisany przez senatora Aldrich z Rhode Island, wzywając do zwiększenia taryf i mniej restrykcji. Ten akt był po raz pierwszy ustaw taryfowych zostały zmienione od 1897 roku. Stworzenie taryfy pokładzie do badania przyszłych modyfikacji taryf również był częścią tego aktu.