Pieniądze zostały pierwotnie stworzone, aby służyć jako substytut zasobu wartości, aby ominąć problemy z systemem barterowym. Jeśli masz jabłonię, ale potrzebujesz jaj, musisz znaleźć kogoś z kurnikiem, który chciał jabłka. Waluta umożliwia wykonywanie barteru przez pełnomocnika. Sprzedajesz swoje jabłka w walucie, a następnie możesz kupić wszystko, co chcesz od handlowców, którzy akceptują tę walutę.
Waluta służy również jako magazyn bogactwa. W początkach cywilizacji bogaty człowiek mógł mieć ogromne stada lub duże paczki ziemi. Ich troska wymagałaby znacznego wysiłku. Sprzedaż towarów za walutę pozwala osobie zwiększyć swoje bogactwo w łatwo przenośnym formacie. Zamiast zmuszać kilka krów do wejścia na giełdę, aby handlować innymi towarami, bogaty człowiek może po prostu wziąć torebkę z monetami.
Pierwsze zarejestrowane wykorzystanie pieniędzy miało miejsce około 1000 pne, kiedy Chińczycy wykonali małe brązowe repliki noży i narzędzi do wykorzystania jako reprezentacje towarów handlowych. Monety opracowano niezależnie w Chinach, Indiach i Grecji w latach 700-500 pne. Chiny stworzyły w XI wieku pierwsze pieniądz papierowy, czyli walutę, która nie była zależna od jego wartości.
