Pierwsza wojna światowa została nazwana "wielką wojną" nie tylko ze względu na swoją epicką skalę, ale także z powodu poczucia, że był to ważniejszy i bardziej znaczący konflikt niż wcześniejsze wojny europejskie. Rzeź stworzona przez wojnę była bezprecedensowa i doprowadziła do znaczących zmian na całym świecie.
Podczas I wojny światowej 59 milionów żołnierzy wkroczyło do teatru wojny, a 8 milionów umierało za swoje kraje, a kolejne 29 milionów zostało rannych. Było to spowodowane nie tylko osiągnięciami technicznymi, takimi jak karabiny maszynowe i trujące gazy, ale także z powodu przerażających warunków w okopach, które doprowadziły do śmierci z powodu choroby i narażenia. Wiele osób uważało wówczas, że liczba ofiar była tak ogromna, że uniemożliwiałoby to kolejny konflikt tej natury.
Wojna nabrała nowego znaczenia ze względu na to, co wojownicy uważali za reprezentowaną. Wielu spośród aliantów uważało, że w Austrii i Niemczech nastąpił napór militaryzmu, który był nie tylko niebezpieczny, ale i moralnie zły. Dlatego ci, którzy byli w kolejce do walki z tymi krajami, walczyli nie tylko z powodów politycznych, ale także bronili moralności swojego sposobu życia przed straszliwym wrogiem. Symbolika sięgnęła tak daleko, że objęła biblijną historię Armageddonu, która wydarzyła się w miejscu zwanym Megiddo na Bliskim Wschodzie. Bitwa pomiędzy siłami brytyjskimi i osmańskimi, która miała tam miejsce we wrześniu 1918 r., Była postrzegana jako analog dla starożytnej opowieści, która przeciwstawia się złu.
