Hassium to pierwiastek, który nie ma znanych zastosowań innych niż badania. Od 2014 r. naukowcy nie stwierdzili, że występuje naturalnie. Tworzą go w laboratorium, ale w zbyt małej ilości do praktycznych zastosowań.
Peter Armbruster, Gottfried Munzenber i ich współpracownicy z GSI w Darmstadt, Niemcy, otrzymali ocenę za odkrycie hassium w 1984 roku. Nazwali element dla Hassias, niemieckiego państwa, w którym go stworzyli. Liczba atomowa Hassium wynosi 108 i ma masę atomową 269. Bombardowanie jądrowe ołowiu-208 z jądrami żelaza-58 tworzy izs. Jednak element powstaje tylko w niewielkich ilościach. Najbardziej stabilny z 12 izotopów ma okres półtrwania krótszy niż 10 sekund.
Radioaktywne właściwości Hassium sprawiają, że jest niebezpieczny dla zdrowia ludzi. Naukowcy zakładają, że powstaje on jako metal, ale nie jest w stanie zmierzyć jego gęstości, temperatury topnienia, temperatury wrzenia ani innych właściwości fizycznych.
Hassium nie jest pierwszym syntetycznym pierwiastkiem stworzonym przez naukowców w laboratorium. Uran, zawierający 92 protony, ma najwyższą liczbę atomową wszystkich występujących w przyrodzie pierwiastków w ilościach większych niż śladowe, chociaż naukowcy zgłaszają niewielkie ilości naturalnie występujących neptun-93 i plutonu-94. Począwszy od sierpnia 2013 r., Element 115 stworzony przez szwedzkich naukowców został włączony do układu okresowego pierwiastków jako element syntetyczny o najwyższej liczbie atomowej.
