Krzysztof Kolumb wierzył, że dotarł do wschodniej Azji po przekroczeniu Oceanu Atlantyckiego i lądowaniu w pobliżu wyspy Bahamów. Podróż Kolumba była sponsorowana przez Ferdynanda II i Isabellę z Hiszpanii, aby znaleźć nowe droga do Chin, Indii i Azji.
Kolumb miał silne przekonanie, że wschodni brzeg Azji jest bliższy Europie niż był w rzeczywistości. Spędził lata czytając pisma Marco Polo, wypełnione opowieściami o złocie, przyprawach i bogactwach, które napędzały jego poszukiwania szlaku handlowego do Azji i Chin.
Po otrzymaniu funduszy od hiszpańskiej monarchii i dekretu stwierdzającego, że ma pozwolenie na osądzenie ziemi dla Hiszpanii i rządzenie w jej miejsce, Kolumb i jego załoga wylądowali na Bahamach w 1492 roku.
Po przybyciu wylądował na wyspie, którą nazwał "San Salvador". Na wyspie spotkał lud Arawak, pokojowe plemię, które nosiło niewiele ubrań i wydawało się, że ma złotą biżuterię. Myśląc, że odkrył Indie, nazwał ludzi, których tam znalazł "Indianami".
Aby dalej dezorientować, ludzie Arawak byli hojni i gościnni, przynosząc Columbusowi wszystko, o co poprosił, w tym złoto, które przynieśli przy użyciu łodzi.
Kolumb wrócił do Hiszpanii pewny, że odnalazł Asię, i wrócił z imponującą grupą hiszpańskich kolonistów, aby pomóc wykorzystać bogactwo nowo odkrytych Indii. Mówi się, że umarł, nie zdając sobie sprawy, że odkrył Nowy Świat.
