Wiewiórki znajdują schronienie w norach i gniazdach zimą. Podobnie jak ludzie i wiele innych ssaków, wiewiórki potrzebują ochrony przed ostrymi wiatrami i zimowymi elementami. Ich zimowe schronienia różnią się wielkością i składem w zależności od lokalizacji, ale wszystkie zawierają dachy i ciepłe podszewki, które zapobiegają przeziębieniu.
Podczas gdy wiele wiewiórek przyjmuje schronienie w gniazdach podczas miesięcy wiosennych i letnich, one śpią w norach podczas zimy. Nory i norki zapewniają lepszą ochronę niż gniazda, które są głównie wykorzystywane do wychowywania młodych. Wiewiórki, podobnie jak ptaki, zwykle budują gniazda dla rodziców i potomstwa: zasadniczo gniazda działają jak domy dla najbliższej rodziny. Jednak w miesiącach zimowych zmieniają swoje nawyki społeczne, gromadząc się w dużych społecznościach.
Jako grupy, wiewiórki tyczą terytoriów i znajdują najlepsze miejsca do zagnieżdżenia. Zimowe legowiska mogą przybrać postać zagłębień drzew lub schronów uprzednio zajmowanych przez inne ssaki, takie jak lisy. Czasami jednak wiewiórki muszą budować nory, które osiągają za pomocą gałązek, małych gałęzi i innych materiałów organicznych, takich jak liście i łodygi. Wiewiórki zazwyczaj budują solidne zimowe rezydencje: budowane przez nich legowiska i draby mogą wytrzymać znaczące wiatry i burze i mogą pozostać na miejscu przez kilka lat po zakończeniu budowy.
