Skandium ma 21 elektronów, jak wskazuje liczba atomowa pierwiastka. Skandyn ma również 21 protonów i 24 neutrony. Jego symbol atomowy to Sc.
Scandium ma cztery poziomy energii. Dwa elektrony znajdują się na pierwszym poziomie energetycznym, osiem zawiera się w drugim, dziewięć w trzecim, a dwa w zewnętrznym poziomie energii.
Scandium zostało odkryte w 1879 roku przez Larsa Fredrika Nilsona, chemika ze Szwecji. Element został nazwany po Skandynawii. Scandium jest czasem używane w przemyśle lotniczym, ponieważ jest miękkim, lekkim metalem. Ze względu na wysoki koszt izolacji czystego metalicznego skandu nie ma on ogólnego zastosowania.