Cztery podejścia badawcze są jakościowe, ilościowe, pragmatyczne i partycypacyjne. Każde z tych podejść ma wyjątkowe zalety i wady proceduralne.
Metoda ilościowa jest ściśle związana z filozofią pozytywistyczną i post-pozytywistyczną. Obejmuje gromadzenie danych i ich transmisję do modeli numerycznych, które można oceniać i manipulować w celu wyciągnięcia wniosków na temat danego eksperymentu lub zbioru danych. Kładzie duży nacisk na obiektywność.
Metodologia jakościowa próbuje zbadać ukryte znaczenie pod ludzkim zachowaniem. Osiąga się to głównie poprzez obserwację i prowadzenie dokumentacji. Jest to znacznie bardziej konkretny model niż metoda ilościowa, skupiający się bardziej na zdobywaniu informacji dotyczących danej sytuacji. Nie przekazuje łatwo swoich wniosków do ogólnych środowisk.
Pragmatyczne podejście odkłada rozważania filozoficzne na rzecz przyjęcia najłatwiej dostępnej drogi. Zależy od intuicyjnych i wykształconych domysłów, w których metody zapewnią najbardziej precyzyjnie ukierunkowane wyniki. W celu usprawnienia procesów proces ten czasami miesza lub stosuje zamiennie metody jakościowe i ilościowe.
Modele partycypacyjne lub rzecznicze są często umotywowane politycznie i próbują włączyć głosy grup uciskanych lub marginalizowanych. Ta metoda dotyczy nieodłącznego przywileju ustanowienia i poprawy tego przywileju poprzez inkluzywizm.
