Interesujący fakt dotyczący pierwiastka chemicznego argonu polega na tym, że szacunkowo 65 bilionów ton argonu jest obecnych w ziemskiej atmosferze, jak twierdzi jedno z odkryć tego elementu, Lorda Rayleigha. Argon został wspólnie odkryty w 1894 roku szkocki chemik William Ramsay i angielski fizyk John William Strut, znany również jako Lord Rayleigh.
Argon wywodzi swoją nazwę od greckiego terminu "argos", co oznacza "nieaktywny", "leniwy" lub "bezczynny". Jego niereaktywny charakter został po raz pierwszy wykryty przez Sir Henry'ego Cavendisha, chociaż ta wrodzona właściwość przeszkadzała mu także w pełnym oddzieleniu elementu od różnych składników powietrza. Pierwszy szlachetny gaz do odkrycia, naukowcy nie znaleźli biologicznego znaczenia dla argonu. Jest stosowany głównie jako warstwa ochronna w żarówkach, aby zapobiec korozji żarnika. Niebiesko-zielony kolor jest emitowany, gdy argon jest wykorzystywany jako laser gazowy.
W 1957 roku zmieniono symbol chemiczny argonu z "A" na "Ar" przez Międzynarodową Unię Czystych i Stosowanych Chemików. Dzieli to rozróżnienie z elementem mendelevium, który został zmodyfikowany z "Mv" na "Md".
Najbardziej obfitym naturalnie występującym izotopem argonu jest argon-40, który zawiera ponad 99% zasobów argonu na powierzchni planety. Wynika to z radioaktywnego rozpadu potasu-40, przy czym poziomy argonu 40 stale rosną wraz ze starzeniem się ziemi. Radioaktywny rozpad potasu w argonie jest obecnie wykorzystywany w geologicznym precyzyjnym datowaniu.
