Przeciętny słoń ma dwa kły, które są technicznie przedłużonymi siekaczami, a następnie cztery zęby trzonowe z jednym trzonowcem dopasowującym się do każdej połowy górnej i dolnej szczęki odpowiednio dla sześciu zębów. Słonie noszą przez ich zęby trzonowe z upływem czasu i przechodzą średnio sześć zestawów po cztery w ciągu ich życia.
Kły są używane do ukorzenia się w błocie i błocie, a także do obrony i do rywalizacji o siłę i dominację. Słonie mogą pojedynkować się ze sobą za pomocą swoich kłów i mogą poważnie zranić lub nawet zabić się nawzajem, gdy ich konfrontacje nad kumplami i terytorium ogrzeją się podczas godów.
Trzonowce są płaskie i bardzo duże i służą do rozdrabniania twardej roślinności. Ponieważ słonie jedzą tak dużą ilość paszy objętościowej nawet w ciągu jednego dnia, noszą swoje zęby trzonowe i sprawiają, że stają się gładkie i bezużyteczne w żuciu. Nowe zęby trzonowe zastępują stare zęby, dopóki słoń nie przestanie produkować zamienników, w którym to momencie może głodować lub zachorować.
Trzonowce słonia poruszają się po kości szczękowej, ponieważ nie mają gniazda, które umocuje je na miejscu. Nowsze zęby trzonowe wypierają stare i zajmują miejsca wzdłuż szczęki.
