Prezydent Andrew Jackson, w odpowiedzi na kryzys zerowy z 1832 roku, zagroził wysłaniem oddziałów federalnych do dowolnego stanu, który próbował "unieważnić" ustawy federalne. Działanie skierowane było w stan Karoliny Południowej , których przywódcy, kierowani przez Johna C. Calhouna, sprzeciwili się ustawie taryfowej przyjętej przez Kongres USA. Ostatecznie osiągnięto kompromis i konflikt zbrojny nie nastąpił.
Głównym powodem kryzysu zerowania była taryfa lub podatek, który został nałożony na import w 1828 roku. Kilka państw południowych, w tym Południowa Karolina, sprzeciwiło się opodatkowaniu, ponieważ uważało, że szkodziło ich gospodarkom. Podatki bolały brytyjskich producentów, którzy kupowali duże ilości bawełny z południowych stanów.
Aby poradzić sobie z tym problemem, przywódcy polityczni z Południowej Karoliny wpadli na pomysł unieważnienia. Twierdzili oni, że państwo ma prawo ignorować lub unieważniać jakiekolwiek prawo federalne w swoich granicach. Prezydent Jackson wyjaśnił, że zamierza wysłać wojsko, aby w razie potrzeby zastosować przepisy celne. Ta możliwość została powstrzymana, gdy Henry Clay, silny kongresman, wynegocjował umowę, która obniżyła stawki podatkowe na import. Kongres przyjął nowe prawo taryfowe o niższych stawkach i kryzys dobiegł końca.
