Według History Channel prezydent Andrew Jackson zawetował nową kartę dla Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych, ponieważ bank był mocno stronniczy w interesach biznesowych i nie podlegał nadzorowi Kongresu. Ta stronniczość doprowadziła bank nie wspiera zachodniej ekspansji, którą Jackson faworyzował. Jackson czuł także, że bank jest zbyt potężny, zarówno politycznie, jak i ekonomicznie.
Drugi Bank Stanów Zjednoczonych został założony w 1816 roku, aby zastąpić bank narodowy założony przez George'a Washingtona i Aleksandra Hamiltona w 1791 roku jako centralne repozytorium funduszy federalnych. Karta tego banku narodowego skończyła się pięć lat przed utworzeniem Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych, który nadal służył jako repozytorium federalne.
Prezydent Jackson ogłosił jednak w 1833 r., że rząd federalny nie będzie już korzystał z Drugiego Banku, decydując się zamiast tego rozprowadzić fundusze federalne do kilku banków państwowych. Drugi Bank walczył, zaciągając się do pomocy senatora Kentucky, Henry'ego Claya i innych kongresmanów, którzy go poparli.
Kiedy Kongres próbował odnowić kartę drugiego banku, prezydent Jackson zawetował ustawę po tym, jak argumentował, że bank był niekonstytucyjny. W odwecie Kongres ocenzurował prezydenta Jacksona za nadużywanie władzy prezydenckiej.
