Jak diagnozowany jest syndrom ślizgacza żebra?

Według Physiopedia, zespół ślizgowego żebra może być zdiagnozowany poprzez rodzaj badania fizycznego zwanego manewrem Hook. Dodatkowo, obserwując symetrię ruchów tylnej ściany klatki piersiowej podczas głębokiego oddychania, można również ustalić jeśli istnieje ograniczenie żeber.

Physiopedia wyjaśnia, że ​​manewr Hook jest wykonywany przez terapeutę, który chwyta palce pod dolnym brzegiem żebra klatki piersiowej i ciągnie do przodu, podczas gdy pacjent leży na nienaruszonej stronie. Jeśli podczas wykonywania tego testu odczuwa się ból i kłucie w żebra, pacjent może cierpieć na zespół ślizgowego żebra.

Według Physiopedii zespół ślizgowego żebra charakteryzuje się bólem w górnej części brzucha lub dolnej części klatki piersiowej, a także tkliwym obszarem na brzegu błony, zwłaszcza po naciśnięciu. Ten problem można rozwiązać, przeprowadzając terapię manualną i podając pacjentowi znieczulenia miejscowe znieczulające i kortykosteroidy.

Physiopedia zauważa, że ​​leczenie zespołu ślizgowego żebra polega głównie na manipulowaniu stawem kostnym pacjenta w celu złagodzenia bólu. Ponadto Physiopedia stwierdza również, że usunięcie przedniego końca żebra pacjenta i chrząstki nadżerza poprzez operację również daje pozytywne wyniki.