Dynastia Qin osiągnęła unifikację i wzrosła do władzy dzięki połączeniu rozległych kampanii wojskowych, a także politycznych manewrów, które ostatecznie pozwoliły mu wchłonąć konkurencyjne państwa. Stała się pierwszą cesarską dynastią, która rządziła zjednoczonymi Chinami po zakończeniu Okresu Walczących Państw w 221 roku pne.
Pierwszy cesarz Chin, Qin Shi Huangdi rozpoczął podbój Chin od pozycji króla Qin. Do czasu jego wniebowstąpienia państwo Qin miało już silną siłę militarną i zdolnych generałów. W ślad za legalistyczną filozofią w bitwie, która zachęcała do bezlitosnej wojny. Stanowiło to wyraźny kontrast ze stanowiskiem innych państw w Chinach w okresie Walczących Królestw, które propagowały honorową walkę.
Qin rozpoczęli kampanię, aby podbić swoje pięć rywalizujących ze sobą państw dzięki szybkiemu podboju stanu Han w roku 230 pne. Podbój pozostałych państw szybko nastąpił, aw ciągu dziewięciu lat podbój Chin przez Qin był kompletny. W 221 rpne ostatnie pozostałości dynastii Zhou zostały zlikwidowane w Luoyang, a stan Qi został zdobyty przez zdobycie miasta Linzi. Jednak wewnętrzne bunty ostatecznie doprowadziły do upadku dynastii Qin w 206 roku pne.
