Manometr ciśnieniowy Bourdon mierzy wielkość zmiany w spiralnej lub półokrągłej rurce metalowej przez znajdujący się wewnątrz płyn pod ciśnieniem. Wynika to z zasady, że spłaszczona rura ma tendencję do odzyskiwania swojej okrągłej formy pod ciśnieniem.
Zmiana przekroju rury ciśnieniowej może być niewielka i może zostać przykryta przez względną elastyczność łatwo obrabianych materiałów. Aby temu przeciwdziałać, rura jest często zwinięta w kształt litery "C" lub spirala, aby zwiększyć działanie ciśnienia, dzięki czemu staje się mierzalna. Opatentowany w 1849 roku przez Edwarda Bourdona miernik ciśnienia Bourdon był chwalony za dokładność, czułość i liniowość w stosunku do innych metod pomiaru ciśnienia.
