Dźwięk powstaje w wyniku wibracji fal dźwiękowych przechodzących przez medium w przód iw tył. Fala dźwiękowa jest czasami nazywana falą ciśnienia, ponieważ zawiera powtarzające się wzory regionów wysokiego ciśnienia i niskiego ciśnienia.
Obszary wysokiego ciśnienia w fali dźwiękowej to uciśnięcia, podczas gdy regiony niskiego ciśnienia nazywane są zjawiskami rzadkimi. Długość fali jest pomiarem ucisków odległości i ruchów rzadkich w jednym pełnym cyklu falowym. Fale dźwiękowe są łatwo wykrywane przez ludzkie uszy i można je tworzyć za pomocą takich urządzeń jak syntezatory Fouriera. Wykrywanie fal dźwiękowych o wysokim i niskim ciśnieniu przez bębenek zapewnia percepcję dźwięku przy różnych częstotliwościach.
Prędkość fali dźwiękowej zmniejsza się w cieczach i zwiększa się w obecności gazu. Kiedy fala dźwiękowa napotyka powierzchnię, jest odbijana i absorbowana w zależności od materiału powierzchni. Ważne jest, aby pamiętać, że fale dźwiękowe poruszające się w powietrzu są uważane za fale podłużne w przeciwieństwie do fal poprzecznych. Według The Physics Room ta pierwsza występuje, gdy ruch cząstek jest równoległy i nierównoległy do kierunku transportu energii, podczas gdy drugi odnosi się do ruchu zachodzącego prostopadle do kierunku transferu energii.
