George Washington zasłynął w czasie wojny o niepodległość jako naczelny dowódca Armii Kontynentalnej, a potem jego sława wzrosła, gdy służył w dwóch kadencjach jako pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych. Teraz znany jako "ojciec swojego kraju", twarz Waszyngtona pojawia się na rachunku 1 $ i kwartale, a stolica kraju oraz wiele szkół i innych instytucji nosi jego imię.
Chociaż Waszyngton widział działania w wojnie francuskiej i indyjskiej, zrezygnował z jego zlecenia, ożenił się i rozpoczął rolnictwo w swojej posiadłości w Mount Vernon, kiedy wybuchła wojna o niepodległość. Był delegatem na Pierwszy Kontynentalny Kongres w 1774 r., A na Drugim Kontynentalnym Kongresie w 1775 r. Został mianowany generałem i dowódcą kolonialnej milicji. Jako dowódca wygrał kilka bitew, ale trzymał armię razem i zdołał pozostać o krok przed wrogiem. Z pomocą francuskich sojuszników Amerykanie pokonali Brytyjczyków i wygrali wojnę. Kiedy to zrobili, Waszyngton ponownie przeszedł na emeryturę do Mount Vernon.
W 1787 r. Waszyngton przyjął zaproszenie do pomocy w przygotowaniu nowej konstytucji. W pierwszych wyborach narodu Waszyngton uzyskał jednomyślną aprobatę kolegium elektorów, jedynego prezydenta, który kiedykolwiek to zrobił. Pełnił obowiązki swojego urzędu w sposób odpowiedzialny, zdając sobie sprawę, że jego czyny wytyczą wzorce dla prezydentów. Gdy jego zdrowie się zmniejszyło, odmówił ubiegania się o trzecią kadencję jako prezydent i zmarł z powodu infekcji na zimno i gardła 14 grudnia 1799 r. W Mount Vernon.
