Han Feizi wierzył, że ludzka natura jest samolubna. Zwięźle wyraził swój pogląd na ludzką naturę: "mądrość ludu jest bezużyteczna: mają umysły małych niemowląt!" B.C. III w. Teoretyk i architekt chińskiej szkoły prawniczej, Han Feizi był krytykiem Konfucjanizmu. Jego idee dotyczące człowieka i rządu poprzedziły podobne myśli Zachodu, takie jak Machiavelli.
Han Feizi był pogardliwy wobec "rządu poprzez cnotę" ideału wspólnego dla Konfucjanizmu, wierząc zamiast tego, że mądry władca dążył do interesu własnego i egzekwował porządek poprzez ścisłe egzekwowanie prawa i stosowanie surowych kar i konsekwentnych nagród.
Han Feizi nie wierzył, że władca może polegać na ludziach, którzy czynią dobro z własnej woli. Wierzył, że mędrzec władca zdefiniował pojęcie dobra i używanego prawa, a nie cnoty, aby wydobyć z jego poddanych dobre zachowanie. Był przeciwny stypendium, ponieważ uważał, że zwykli ludzie nie są zdolni do refleksji koniecznej do kontemplacji filozofii.
Han Feizi, od opodatkowania po zobowiązanie wojskowe, wątpił, aby przeciętny obywatel mógł intelektualnie zrozumieć ideę planowania, opóźnionego zaspokojenia i usług, które były wymagane do animowania takich programów. Jego zdaniem ludzka natura była po prostu zbyt nagie samolubstwo.
