Kiedy kolory, które tworzą światło, są pochłaniane przez obiekt, energia zamienia się w ciepło. Obiekty, które absorbują więcej kolorów w widmie, wytwarzają więcej ciepła. Dowodzi tego absorpcja kolorów przedmiotów, które wydają się czarne, które ogrzewają się szybciej niż bardziej odbijające powierzchnie.
Kolor jest wynikiem interakcji między atomami w obiekcie i częstotliwością elektromagnetyczną transmitowanego światła. Kolor, który nie jest zaabsorbowany, może zostać odbity z powrotem do obserwatora lub rozproszony. Potencjalna absorpcja koloru obiektu wynika z częstotliwości wibracji elektronów obiektu. Jeśli częstotliwość elektronów odpowiada częstotliwości odbieranego światła, określone kolory, odpowiadające tym częstotliwościom, są absorbowane, podczas gdy inne częstotliwości są odbijane. Związek pomiędzy pochłoniętym światłem i elektronami powoduje, że elektrony wchodzą w interakcję z sąsiadującymi atomami, które przekształcają energię wibracyjną w energię cieplną. Gdy energia światła zostanie pochłonięta przez obiekt, nie jest widoczna ponownie.
Wykorzystanie światła do pomiaru absorpcji i odbicia jest pomocnym narzędziem dla fizyków, którzy mogą się wiele nauczyć na temat fizycznych właściwości obiektu ze sposobu, w jaki oddziałuje on ze światłem. Wśród tych właściwości są przezroczystość i nieprzejrzystość. Niektóre materiały mogą być przezroczyste dla pewnych długości fali światła, podczas gdy inne mogą być całkowicie nieprzezroczyste, co zwiększa ich zdolność do pochłaniania ciepła.
