Thomas Jefferson i Alexander Hamilton różnili się tym, że Hamilton wierzył w ideę silnego rządu z ogromnym nadzorem z wyborcami ograniczonymi do osób o odpowiednich wykształceniach, podczas gdy Jefferson wierzył w ideę małego rządu z minimalnym nadzorem iz zwykłymi mężczyznami jako wyborcy. Obaj politycy byli odpowiedzialni za utworzenie partii Federalistycznej (Alexander Hamilton) i anty-federalistycznej (Thomas Jefferson).
Prawdopodobnie największą różnicą między tymi dwoma politykami był ich pogląd na wyborców. Hamilton uważał, że wyborcy powinni mieć silne wykształcenie, być właścicielami ziemi i być bogaci. Jefferson uważał, że zwykły człowiek powinien kierować krajem i czuł, że każda osoba jest równa, niezależnie od wykształcenia, masy ziemi i bogactwa. Hamilton był także zwolennikiem "wielkiego rządu" i uważał, że ludzie muszą być kontrolowani i rządzeni przez wielki rząd, który wiedział, co jest dla nich najlepsze. Jefferson czuł, że ludzie mogą odgrywać rolę, a rząd powinien faworyzować indywidualne prawa.
Jefferson był także przeciwny wielu federalnym rolom, ponieważ chciał, aby rząd był tak mały, jak to tylko możliwe. Dlatego Jefferson nie chciał systemu rezerw federalnych banków, podczas gdy Hamilton tak. Obaj politycy pomogli umocnić system polityczny Stanów Zjednoczonych w swoich licznych debatach między sobą. W rzeczywistości system dual-party jest wynikiem działania dwóch frakcji, które ci politycy stworzyli, gdy byli doradcami pierwszego prezydenta USA, George'a Washingtona.
