Rosę Parks, Afroamerykanka, przezwyciężyła osobiste i finansowe trudności wynikające z przeciwstawienia się prawom segregacji na południu USA, odmawiając zrezygnowania z autobusu dla białego pasażera. Została skazana na karę więzienia za jej sprzeciw i wkrótce został zwolniony. Straciła pracę jako szwaczka, gdy jej przypadek zyskiwał rozgłos, ale stała się ikoną praw obywatelskich.
Dnia 1 grudnia 1955 r. w Montgomery w stanie Alabama Rosa Parks odmówiła rezygnacji z autobusu dla białego pasażera, gdy biały kierowca autobusu, James Blake, polecił jej to zrobić. Została skazana za złamanie przepisów segregacyjnych miasta. Ze względu na rozgłos, jaki wywołała jej sprawa, Parki ucierpiały na trudnościach finansowych, gdy jej biały pracodawca zwolnił ją z pracy jako krawcowa. Jednak Rosa Parks ostatecznie stała się ikoną międzynarodową i była w stanie podróżować po świecie jako przedstawiciel do walki o prawa obywatelskie.
Aresztowanie Rosa Parks wywołało masową demonstrację zwaną Bojkotem autobusu Montgomery, w której setki czarnoskórych odmówiło publicznego transportu przez 381 dni. Czarni zdecydowali się na pieszą wycieczkę lub przejazd do miejsca docelowego, co niekorzystnie wpłynęło na system tranzytu autobusowego na Południu.
W czasie jej aresztowania Parks był także sekretarzem w Montgomery Chapter NAACP. Wielu krytyków twierdzi, że przywódcy praw obywatelskich wybrali Rosę Parks, która była ciemnoskórą kobietą o jasnej skórze, do reprezentowania czarnych pokojówek, z których większość miała ciemną karnację, ponieważ czuli, że jasnoskóra czarna kobieta byłaby bardziej akceptowalnym przedstawicielem problem. Organizatorzy NAACP nalegali, aby Parks był najlepiej przygotowany do walki z postępowaniem sądowym w związku z jej aresztowaniem, pomimo faktu, że kilku czarnych ludzi sprzeciwiało się tym samym prawom i zostało uwięzionych kilka miesięcy przed aresztowaniem Parks.
