Egipcjanie wierzyli, że koty odgrywają kluczową rolę w zabezpieczaniu krytycznych zasobów żywności poprzez karmienie myszy i gryzoni, które zjadały cenne zboża i uprawy, a koty chroniły ludzi przed dużymi i niebezpiecznymi drapieżnikami, dzięki którym koty czczą się godne. Egipcjanie czcili zarówno koty dzikie, jak i domowe. Kojarzyli koty z bogami i półbogami oraz budowali świątynie, posągi i świątynie na cześć ulubionych kotów.
Egipski podziw dla kotów przeniknął wszystkie aspekty życia. Zwykli obywatele i uznani specjaliści zwracali uwagę na znaczenie kotów w egipskiej kulturze. Starożytne społeczeństwo egipskie opierało się głównie na działalności rolniczej. Egipcjanie zbierają rośliny i rośliny, aby utrzymać życie członków rodziny i członków społeczności. Opierali się na nadwyżce zbóż, aby sprzedawać na rynkach także dochody ekonomiczne. Bez kotów, które pochłaniały szkodliwe szkodniki, Egipcjanie borykali się z ciągłym zagrożeniem utraty plonów przez ataki gryzoni i owadów. Egipcjanie, w odpowiedzi na ochronę kotów, oferowali dzikim i udomowionym kotom jedzenie i schronienie. Nawet dzikie koty w końcu żyły bliżej ludzkich osiedli, wiedząc, że obfituje w żywność i bezpieczeństwo.
Podobnie jak w przypadku współczesnych ludzi, Egipcjanie trzymali koty jako zwierzęta domowe. Uważali kotów za lojalnych towarzyszy, podobnie jak psy. Egipcjanie zabierali wyszkolonych kotów dokądkolwiek się udali, w tym na wyprawach myśliwskich. Egipcjanie uważali koty lojalnymi i inteligentnymi stworzeniami i wierzyli, że zobaczenie kotów w snach jest oznaką dobrych zbiorów na nadchodzący rok.
