Spotkania o północy, zwane także Ustawą o sądownictwie z 1801 roku, były próbą oddzielenia sądów Najwyższego i Okręgowego i powołania kibiców federalnych na nowo utworzone stanowiska sądowe. Spotkania nazwano Północą Nominacje, ponieważ zostały ukończone w ciągu ostatnich 19 dni prezydentury Adamsa, a trzy zostały podpisane w ostatnim dniu urzędowania.
Zanim akt został uchwalony, sędziowie Sądu Najwyższego musieli "jeździć na torze" i nadzorować kilka sądów federalnych. Kiedy sędziowie musieli to zrobić, udali się do różnych sądów, aby nadzorować i rozpatrywać sprawy. Wraz z ustawą o sądownictwie z 1801 r. Skończyła się podróż, ale wzrosła liczba sądów okręgowych i sędziów.
