Potencjał osmotyczny oblicza się, stosując równanie Morse'a, które wiąże ciśnienie osmotyczne idealnego roztworu o niskim stężeniu z molarnością roztworu i temperaturą absolutną. Równanie wymaga użycia dwie istotne stałe fizyczne: uniwersalna stała gazowa i współczynnik van 't Hoffa.
Pierwszy etap obliczania potencjału osmotycznego zwykle wiąże się z obliczeniem molarności roztworu. Masy atomowe poszczególnych atomów substancji rozpuszczonej muszą być wydobywane z układu okresowego. Następnie masy molowe substancji rozpuszczonych należy obliczyć, obliczając sumę arytmetyczną każdej z tych mas atomowych na podstawie liczby każdej masy atomowej we wzorach chemicznych substancji rozpuszczonych. Jeśli substancja rozpuszczona nie jest w pełni rozpuszczalna w rozpuszczalniku, ta cząstkowa rozpuszczalność musi zostać uwzględniona w końcowej masie molowej roztworu.
Następnie obliczana jest temperatura bezwzględna. Temperatura bezwzględna jest równa temperaturze w stopniach Celsjusza plus 273,3. Jeśli temperaturę podaje się w stopniach Fahrenheita, najpierw należy ją przekonwertować na stopnie Celsjusza. Współczynnik van 't Hoff substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku musi być następnie oznaczony za pomocą tabel. Czynnik van' t Hoffa określa stopień dysocjacji substancji rozpuszczonej w roztworze. Na koniec ciśnienie osmotyczne można obliczyć, mnożąc temperaturę absolutną przez współczynnik van 't Hoffa, uniwersalną stałą gazu i molarność.
