Ciasno upakowane cząstki w bryle mają niewiele miejsca na ruch poza wibracjami. Ten sztywny układ cząsteczek nadaje bryle określony kształt i objętość. Pomiędzy cząstkami jest niewielka przestrzeń, więc trudno jest skompresować bryłę. Ponieważ nie mają miejsca na przesuwanie się obok siebie, bryła nie płynie.
Ciało stałe jest jednym z trzech normalnych stanów materii. W ciałach stałych siły międzycząsteczkowe ściśle trzymają cząstki. Ogrzewanie ciała stałego zwiększa wibracje cząstek. Gdy materiał osiągnie temperaturę topnienia, ciało stałe zaczyna przekształcać się w ciecz. Cząstki, mimo że są ciasno upakowane, mają miejsce dla płynów lub ruchów ślizgowych, umożliwiając przepływ materiału i przyjmując kształt jego pojemnika. Po osiągnięciu temperatury topnienia dodanie energii cieplnej nie powoduje wzrostu temperatury, ponieważ energia przerywa siły międzycząsteczkowe. Gdy materiał całkowicie się rozpuści, temperatura cieczy zaczyna ponownie wzrastać, aż osiągnie temperaturę parowania. Tam temperatura pozostaje taka sama, aż wszystkie cząstki istnieją w stanie gazowym, gdzie mają największą swobodę ruchu. Gaz zachowuje kształt pojemnika i jest łatwy do ściskania ze względu na przestrzeń między cząstkami.
