Kapilary składają się z śródbłonka, który jest formą prostej nabłonkowej tkanki nabłonkowej. Ściany naczyń włosowatych są cienkie i mają tylko 5-10 mikronów szerokości, więc czerwone krwinki mogą przepływać przez nie tylko w jednym pliku .
Małe pory w kapilarach umożliwiają wymianę płynów, gazów, składników odżywczych i odpadów poprzez proces zwany dyfuzją. Ciśnienie krwi i ciśnienie osmotyczne krwi w naczyniach włosowatych kontrolują wymianę płynu. Wysokie stężenia soli i białek osocza krwi kontrolują ciśnienie osmotyczne krwi. Ściany naczyń włosowatych umożliwiają przepływ wody i małych substancji rozpuszczonych, ale blokują białka.
Metabolicznie aktywne części ciała, takie jak mięśnie i nerki, mają wiele naczyń włosowatych. Metabolicznie nieaktywne części ciała, takie jak tkanki łącznej, mają niewiele.
Przepływ krwi między tętniczkami i naczyniami krwionośnymi jest kontrolowany przez umięśnione struktury zwane zwieraczami przedwzmacniczkowymi, które otwierają się i zamykają. Po otwarciu krew przepływa swobodnie do łożysk kapilarnych. Gdy zwieraczy są zamknięte, krew nie może płynąć przez łożyska kapilarne i musi przepływać bezpośrednio z tętniczek do żyłek przez kanał komunikacyjny.
Kapilary są ważnym elementem mikrokrążenia. W mikrokrążeniu krew krąży od serca do tętnic, do mniejszych tętniczek, do naczyń włosowatych, do żył, do żył iz powrotem do serca.
Krew dostarczana jest zawsze do wszystkich części ciała, ale wszystkie naczynia kapilarne nie zawsze zawierają krew. Krew trafia tam, gdzie organizm najbardziej jej potrzebuje, np. Do przewodu pokarmowego po posiłku, aby wspomóc trawienie i wchłanianie składników odżywczych.