Paraplegia powoduje przerwanie normalnych impulsów nerwowych zarówno do pęcherza moczowego, gdzie przechowywany jest mocz, jak i do jelit. Zgodnie z danymi Sci-Info-Pages dla opiekunów, paraplegicy na ogół potrzebują używać wewnętrznego lub zewnętrznego cewnika moczowego do oddawania moczu i utrzymywać program leczenia jelit, aby zapobiec przypadkowemu ruchowi jelita w społecznie nieakceptowanym czasie.
Zgodnie z Sci-Info-Pages, paraplegicy mają na ogół albo zwiotczały albo nadaktywny pęcherz. W pierwszym przypadku mięsień pęcherza nie ma dźwięku i łatwo ulega nadmiernemu rozciągnięciu. Osoby ze zwiotczałym pęcherzem muszą opróżniać je ręcznie, wprowadzając cewnik do pęcherza w sposób przerywany lub ręcznie naciskając na pęcherz, technikę znaną jako credé. Ćwiczenie manewru Valsalvy, które polega na opuszczeniu, jak gdyby miało wypróżnienie, opróżnia również pęcherz dla niektórych osób.
Osoby z nadpobudliwym pęcherzem mają na ogół przeciwne doświadczenia, mówi Sci-Info-Pages. Oznacza to, że pęcherz opróżnia się spontanicznie za każdym razem, gdy staje się pełny. Większość mężczyzn z tym problemem nosi urządzenie zewnętrzne, takie jak cewnik prezerwatyw, do zbierania moczu. Jednak kobiety na ogół wymagają cewnika stałego wprowadzanego przez cewkę moczową lub przez skórę powyżej kości łonowej (cewnika nadłonowego). Dla niektórych osób leki lub zabiegi chirurgiczne mogą przywrócić miarę kontroli pęcherza.
Opieka jelita jest kolejnym ważnym problemem dla osób z paraplegią. Według Apparelyzed, strony internetowej wsparcia dla paraplegików, większość paraplegików utrzymuje kontrolę jelit poprzez schemat obejmujący codzienną lub co drugi dzień cyfrową stymulację, dietę, leczenie i uważną obserwację ich rutyny.
