Aberracja sferyczna w zwierciadłach jest zwykle korygowana za pomocą lustra, które nie jest kulą. Lustro paraboliczne jest często używane zamiast lustra sferycznego. W soczewkach najprostszą metodą minimalizacji aberracji sferycznej jest użycie przysłony przed soczewką. Symetryczne dublety, takie jak dublet ortoskopowy, są również skuteczne w znacznym zmniejszeniu aberracji sferycznej w soczewkach.
Aberracja sferyczna ma miejsce, ponieważ promienie światła nie zbiegają się w jednym punkcie podczas używania sferycznego lustra lub soczewki. W soczewkach fale świetlne przechodzące przez zewnętrzne krawędzie soczewki sferycznej są bardziej załamane niż te, które przechodzą przez środek. Aberracja sferyczna nie może być całkowicie wyeliminowana z pojedynczego obiektywu, ale może zostać zmniejszona przez zgięcie soczewki w jej "najlepszej formie". Współczynnik kształtu Coddingtona służy do scharakteryzowania stopnia zginania.
Podobnie, fale świetlne odbite od zewnętrznych krawędzi sferycznego lustra skupiają się bliżej lustra niż promienie, które odbijają się od środkowej części lustra. Zewnętrzne krawędzie parabolicznego zwierciadła różnią się znacznie od sferycznego lustra i tworzą wyraźne, ostre obrazy pozbawione rozmycia związanego z obrazami tworzonymi przez sferyczne lustra.
