Głowonogi poruszają się za pomocą napędu odrzutowego. Kontrolują kierunek ruchu, regulując kierunek leju wody, którą strzelają. Głowonogi również używają ramion do przejścia przez dno oceanu, a ich płetwy umożliwiają pływanie w wodzie. Kilka gatunków głowonogów może również użyć ich lejka do wystrzelenia wody z wystarczającą presją, by wyskoczyć z wody.
Głowonogi wytwarzają napęd odrzutowy, uszczelniając wszystkie ich otwory, z wyjątkiem ich lejka, który zatrzymuje wodę wewnątrz płaszcza. Pozwala to na wytworzenie wewnętrznego ciśnienia w ich płaszczu. Mięśnie ścian płaszcza zaczynają się kurczyć, wypychając wodę z leja. Wytworzona siła przenosi głowonośc do przodu lub do tyłu, w zależności od kierunku, w którym lej się obraca. Napęd odrzutowy pozwala kałamarnicom pływać z prędkością 25 mil na godzinę, dzięki czemu są najszybszymi bezkręgowcami morskimi w oceanie. Prędkość, którą kałamarnice wytwarzają w ten sposób, pomaga im podróżować równie szybko, jak kojoty, zające na rakietach śnieżnych i lamparty.
Gdy głowonogi przechodzą przez dno oceanu, używają swoich frajerów, aby pomóc sobie w ciągnięciu. Podczas pływania, ich płetwy wspomagają napęd i równowagę. Jest to przydatne, gdy używasz napędu odrzutowego i podczas lotu. Chociaż kalmary nie mają piór ani skrzydeł, strzelanie wody z ich lejka pozwala im poruszać się w powietrzu na odległość do 200 stóp wzdłuż powierzchni wody.
