Węże są w stanie poruszać się za pomocą swoich mięśni i łusek, i mogą wykazywać dowolne z czterech głównych sposobów poruszania się. Te metody obejmują metody serpentynowe, harmonijkowe, boczne i prostoliniowe.
Metoda serpentynowa, falisty, pofałdowany ruch, jest najbardziej typowa. Polega ona na użyciu obiektów w środowisku, aby pomóc w rozpędu.
Metoda harmonijki polega na utrzymywaniu tylu w bezruchu podczas rozciągania z przodu, a następnie trzymaniu przedniej wciąż, ciągnąc tył do przodu.
Sidewinding jest najbardziej przydatny na powierzchniach, które nie są stałe, takich jak piasek. Polega na uruchomieniu głowy do przodu i umożliwieniu ciała podążania.
W końcu metoda prostoliniowa pozwala ślimakom przesuwać się powoli i liniowo, chwytając się powierzchni za pomocą ich szerokiej skali brzucha.
