Tkanina jedwabna jest wytwarzana przez zbieranie włókien z kokonu ćmy morwowego jedwabiu, łącząc wydajność od czterech do ośmiu kokonów w pojedynczą nić surowego jedwabiu, zmywając i przygotowując jedwabne nici, a następnie tkając lub dziując tkanina. Około 2500 jedwabników musi produkować kilogram surowego jedwabiu.
Producenci produkują cztery rodzaje przędzy jedwabnej. Aby rzucać singli dla czystej tkaniny, skręcają pojedyncze pasma w jednym kierunku. W przypadku tramwaju, który przechodzi w wątek tkaniny lub wypełnienia, skręcają one wiele pasm w jednym kierunku. Aby stworzyć krepę dla marszczonych tkanin, skręcają nitki z surowego jedwabiu, podwajają je i przekręcają. Aby wytworzyć nitki osnowowe z organzyną, producenci skręcają surowy jedwab w jednym kierunku, a następnie skręcają dwa pasma w przeciwną stronę. Każda nić jedwabiu ma długość od 600 do 900 metrów.
Od 2005 r. głównymi producentami jedwabiu na świecie byli: Chińska Republika Ludowa, Indie, Uzbekistan, Brazylia, Iran, Tajlandia, Wietnam, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Rumunia i Japonia. Chiny uprawiały 3,5 razy więcej jedwabiu niż drugie Indie.
Jedwab został po raz pierwszy wyprodukowany w Chinach około 3000 B.C. Tkaniny jedwabne znaleziono w starożytnych grobach chińskich i egipskich.
