Najpowszechniej akceptowaną teorią jest to, że planeta Wenus powstała w wyniku procesu zwanego przyrostem rdzenia. W akrecji rdzenia siły grawitacyjne łączą kurz i cząstki z kosmosu, tworząc skalisty rdzeń, który w obracać grawitacyjnie przechwytuje lżejsze elementy, które składają się na atmosferę.
Naukowcy szacują, że Wenus powstała ponad 4 miliardy lat temu. Chociaż Wenus jest podobna do Ziemi i ma podobne jądro, jej bliskość do Słońca spowodowała, że atmosfera planety uformowała się inaczej niż Ziemia.
Badania wskazują, że większość, jeśli nie wszystkie wody Wenus wyparowały miliardy lat temu. Powstała gruba warstwa chmur otaczająca Wenus składa się głównie z dwutlenku węgla i jest 100 razy gęstsza niż atmosfera na Ziemi. Efekt cieplarniany spowodowany przez tę warstwę chmur znacznie zwiększył temperaturę planety do tego stopnia, że dzisiaj powierzchnia Wenus jest wystarczająco gorąca, by stopić ołów. Wszystko to sprawia, że możliwość lądowania ludzi na powierzchni Wenus jest wysoce nieprawdopodobna, ponieważ powietrze nie jest oddychające, a waga atmosfery wystarczyłaby do zmiażdżenia ciała, zakładając, że może wytrzymać upał.
