Andy to duży, wulkaniczny łańcuch gór biegnący wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej wzdłuż granicy między płytami południowoamerykańskimi i Nazca. Stopniowa subdukcja płyty Nazca pod południowoamerykańską płytą napędza cykl konwekcyjny, który popycha stopiony materiał na powierzchnię i przyczynia się do podniesienia poziomu Andów.
Ameryka Południowa miażdży talerz oceaniczny Nazca pod zachodnią granicą przez co najmniej 45 milionów lat. Ponieważ dno morskie płyty Nazca jest napędzane pod lżejszą, mniej gęstą płytą kontynentalną, jest ona wbijana głęboko w leżącą poniżej skorupę do obszaru zwanego strefą stopu. W strefie stopionej, przesiąknięta wodą skała dna morskiego topi się, staje się mniej gęsta i wypycha się w kierunku powierzchni. Punkty, w których pióropusz magmy osiąga górną skorupę, stają się wulkanicznymi gorącymi miejscami, gdzie erupcje i inna aktywność wulkaniczna są powszechne. Z biegiem czasu, tefra i stopiony materiał powtarzających się erupcji odkładają nowe pokłady skał i podnoszą lokalny teren, aby w przypadku łańcucha Andów wznosić się ponad 20 000 stóp nad poziomem morza. W miarę jak Ameryka Południowa nadal przesuwa się na zachód, płyta Nazca kontynuuje podbijanie, a budynek górski w Andach trwa.