Reakcja na światło w roślinach jest złożoną serią wyzwalaczy i pętli sprzężenia zwrotnego, w których wykorzystuje się pewne białka w komórce do przygotowania i przetwarzania światła, co prowadzi do wzrostu, kwitnienia i wysiłku w kierunku światła. Białka odpowiedzialne za odpowiedź światła to FHY3, FAR1, FHY1, FHL i fitochrom A.
Rośliny zaczynają reagować na brak światła, wytwarzając parę białek znanych jako FHY3 i FAR1. Te dwa białka zwiększają produkcję kolejnej pary białek znanych jako FHY1 i FHL. Roślina gromadzi te białka, aby mogła reagować na światło, gdy tylko będzie dostępna. Białko znane jako fitochrom A wykrywa światło na dalekim końcu widma, rozpoczynając reakcję światła rośliny, zanim ludzie będą w stanie to zobaczyć.
Gdy fitochrom A jest aktywowany, wiąże się z FHY1 i FHL, co powoduje akumulację fitochromu A w jądrze komórki. Fitochrom A reguluje aktywność genów w jądrze komórkowym odpowiedzialnych za rozwój rośliny. Kiedy zmienia się aktywność genów, roślina reaguje wzrostem, kwitnieniem lub naprężeniem w kierunku światła. Im więcej phytochromu A gromadzi się w jądrze, tym mniej FHY3 i FAR1 powstaje, tworząc pętlę ujemnego sprzężenia zwrotnego, która ogranicza reakcję światła rośliny.
