Czynniki społeczne przyczyniające się do rozpoczęcia Rewolucji Francuskiej obejmowały stres społeczny dużej populacji, a także wtargnięcie kapitalizmu do życia codziennego i wynikające z tego dysproporcje społeczne. Gospodarka w kryzysie po Francji Zaangażowanie w rewolucję amerykańską, jak również dwie dekady ubogich zbiorów zbóż i susz, które doprowadziły do eksplozji ceny chleba, również były obwiniane.
Król Ludwik XVI i jego poprzednik byli znani z ekstrawaganckich nawyków wydatków, które sprawiły, że kraj stał się bliski bankructwa. W rezultacie podatki zostały podniesione, aby uratować to, co pozostało z gospodarki. W dowód niezadowolenia i rozpaczy ludzie Francuzów zamienili się w uderzające, zamieszki i grabieże.
Warunki życia we Francji były szczególnie ubogie dla ludzi żyjących w miastach, pomimo tego, że wśród nich byli zamożni i średniozamożni. Powietrze było zanieczyszczone, a jakość wody była niska, a populacje miejskie miały prawdopodobnie znacznie krótszy okres życia niż mieszkańcy tego kraju.
Oprócz złego stanu zdrowia pracownicy miejscy podlegali surowym i niesprawiedliwym warunkom zatrudnienia. W branży istniał wielki nepotyzm, a wspinanie się lub awans społeczny było trudne dla tych, którzy nie urodzili się we właściwej rodzinie.
