Stalin użył propagandy, by zainicjować kampanię, która pokazała publicznie, jak blisko był ze swoim zmarłym liderem Władimirem Leninem. W rzeczywistości Lenin nie lubił Stalina. W testamencie napisanym przez Lenina w 1922 roku stwierdził, że wierzy, że Leon Trocki, założyciel Armii Czerwonej, będzie lepszym przywódcą. Stalin uniemożliwił opublikowanie testamentu jako kolejnej części jego planu propagandowego.
Stalin używał propagandy, aby budować się w oczach opinii publicznej i poprawić swój wizerunek. Miał miasta nazwane na jego cześć, a sowieckie książki historyczne zostały przepisane, aby pokazać go w bardziej sprzyjającym świetle. Historie w książkach historycznych pokazały, że odegrał on znaczącą rolę w rewolucji Związku Radzieckiego i nadał mu niemal mitologiczną pozycję w innych aspektach swojego życia. Stalin kontrolował radzieckie media i upewniał się, że jakiekolwiek dzieła, literatura czy muzyka o nim są bezpłatne. Jego nazwisko zostało dodane do sowieckiego hymnu narodowego.
Gdy Stalin doszedł do władzy, on i jego sojusznicy, Grigorij Zinowiew i Lew Kamieniew, zmusili Trockiego do rezygnacji ze stanowiska ministra wojny. Kiedy jego sprzymierzeńcy uświadomili sobie, jakim człowiekiem jest Stalin, zbliżyli się do Trockiego, by usunąć go z władzy, ale było już za późno. Stalin wyrzucił obu mężczyzn z Komitetu Centralnego. Wyrzucił również Trockiego z Biura Politycznego i zesłał go do radzieckiej Azji Środkowej.
