Warunki, na których skończyła się pierwsza wojna światowa, stanowią etap II Wojny Światowej, która rozpoczęła się zaledwie 20 lat później, przez negatywny wpływ na państwa wojujące politycznie, gospodarczo i społecznie. Traktat wersalski, który formalnie zakończył I wojnę światową w 1919 r., był instrumentem zemsty przeciwko mocarstwom centralnym, a niezadowolenie z jego warunków pozostawiło pokonane narody podatne na ruchy ekstremistyczne obiecujące zemstę.
Niemcy były traktowane szczególnie ostro. Kraj, który został zjednoczony dopiero 50 lat wcześniej, był zmuszony zlikwidować ponad 10 procent swojego terytorium i wszystkich zagranicznych posiadłości. Niemcy musiały wziąć pełną odpowiedzialność za I wojnę światową i zgodziły się zapłacić miażdżące reparacje, które nie mogły utrzymać kruchej krajowej gospodarki. Militarystyczni Niemcy byli dodatkowo znieważani przez skrajne ograniczenia wielkości i składu powojennej niemieckiej armii i marynarki wojennej.
Politycznie, dawne imperium niemieckie znajdowało się w chaosie. Odejście Kajzera z 1918 roku pozostawiło próżnię władzy, którą ekstremistyczne partie rzucili, by wypełnić. W 1931 r. Największą partią polityczną w Niemczech byli komuniści, a ekstremistyczna partia nazistowska była bliska drugiej. Dyktatura, militaryzm, poczucie krzywdy i poważna trudność gospodarcza ostatecznie uczyniły nazistowskie przesłanie o odkupieniu na tyle atrakcyjnym, aby skłonić Europę do powrotu na wojnę.
