Wygląd atomu azotu składa się z jądra otoczonego przez jeden orbital zawierający dwa elektrony i drugi orbital zawierający pięć elektronów. Całkowita liczba elektronów w jednym atomie azotu może być określona przez lokalizację azotu na układ okresowy pierwiastków.
Pierwsza orbitalna, która zawiera dwa elektrony, nazywana jest orbitą 1s. Liczba 1 odnosi się do poziomu energii orbitalnej, a litera s odnosi się do typu orbity. Orbital 1s jest pełny, gdy zawiera dwa elektrony. Drugi orbital, który zawiera pięć elektronów, składa się z orbitali 2s i 2p. Liczba 2 odnosi się do poziomu energii orbitali, podczas gdy litery s i p odnoszą się do typu orbitalnego.
Chociaż nie widać go w atomie azotu, orbital D i F są dwoma innymi typami orbitali dostępnych dla elektronów w atomie. Podobnie jak orbital 1s, orbital 2s jest pełny, gdy zawiera dwa elektrony. Obwód 2p jest pełny, gdy zawiera sześć elektronów, co oznacza, że w atomie azotu jest miejsce na dodatkowy elektron w orbicie 2p. Azot został odkryty w 1772 roku przez Daniela Rutherforda i powszechnie występuje w atmosferze.
