W latach 50. XX w. kraj wyrwał się z biedy i nędzy po Wielkim Kryzysie i cieszył się początkiem boomu gospodarczego. Posiadanie domu stało się powszechniejsze, a rozwój przedmieść i produkcji samochodów przeważył w okresie wzrostu bogactwa materialnego.
Gospodarka amerykańska odżyła w latach pięćdziesiątych, a ludzie opuścili miasto, by mieszkać na przedmieściach, gdzie mieszkańcy stali się bardziej przystępni. Zaprojektowano planowane wspólnoty mieszkalne, czasami określane jako "Lewickie miasta" z powodu pomysłu Williama Levitta na efektywny rozwój dzielnic. To poszerzyło przedmieścia i pozwoliło rodzinom amerykańskim kupować domy.
General Motors, Chrysler i Ford produkowali samochody na liniach montażowych, starając się stworzyć bardziej przystępne pojazdy, co pozwoliło większej liczbie Amerykanów na dostęp do samochodów. Wraz z rozwojem materialnego bogactwa Amerykanów, centra handlowe i restauracje typu fast food stały się bardziej rozpowszechnione.
Szkoły w latach 50. składały się z indywidualnej klasy dla każdej klasy. Liczba dzieci w wieku szkolnym wzrosła w latach pięćdziesiątych po okresie boomu dziecięcego po II wojnie światowej, więc potrzebnych było więcej nauczycieli, a więcej szkół zostało zbudowanych, aby uwzględnić wzrost liczby uczniów.
Howdy Doody, Coca-Cola i telewizory były popularnymi produktami w latach pięćdziesiątych. Wiele produktów stało się popularne, ponieważ klienci widzieli je w reklamach telewizyjnych lub w programach telewizyjnych.
