Prezydent Herbert Hoover podszedł do problemu Wielkiego Kryzysu, promując swoją wizję sektora prywatnego i współpracy rządowej; ponaglając przedsiębiorstwa, banki i rząd, aby działały w najlepszym interesie kraju. Wraz z pogorszeniem się sytuacji na rynku depozytor podpisał ustawę o projektach robót publicznych i zwiększonych wydatkach rządowych.
Hoover zaczął zwalczać depresję, namawiając firmy, aby nadal zatrudniały pracowników i opierały się obniżaniu płac pomimo spadających zysków. Podobał się on w sektorze finansowym i zorganizował Narodową Korporację Kredytową w 1931 r., Która próbowała zachęcić banki do pożyczania innym bankom, które upadły, aby mogły one odzyskać. Ta strategia była w dużej mierze nieskuteczna w sektorze prywatnym, ponieważ była zbyt ryzykowna i nieopłacalna.
Gdy depresja trwała, bezrobocie wzrosło, a kolejne banki zawiodły, Hoover zwrócił się do innych sposobów stymulowania gospodarki. W 1930 r. Kongres zatwierdził ustawę taryfową Smoot-Hawley. Ustawa zwiększyła podatki na towary importowane z innych krajów w błędnej próbie zachęcenia do zakupu towarów krajowych. Ustawa zachęcała do stosowania taryf odwetowych z innych krajów, co zniechęciło do handlu międzynarodowego i pogorszyło depresję w skali globalnej.
Pod koniec swojej kadencji, gdy bezrobocie osiągnęło prawie 25 procent, Hoover uchwalił nieco bardziej skuteczne ustawodawstwo. Ustawa federalnego banku kredytów mieszkaniowych próbowała zapewnić zachęty do budowy nowych domów i skierowała się do sektora mieszkaniowego z problemami. Ustawa o dochodach z 1932 r. Podniosła podatki dochodowe od osób prawnych i osobistych do niespotykanego wcześniej poziomu, aby zwalczyć depresję.
Ostateczną próbą powstrzymania Wielkiego Kryzysu przez administrację Hoover była ustawa Emergency Relief and Construction Act, również podpisana w 1932 r. Ustawa zapewniła bankom pożyczki zabezpieczone przez rząd i stworzyła projekty robót publicznych w interesie zwiększenia zatrudnienia. Ten plan został znacznie rozszerzony przez następcę Hoover, Franklin Roosevelt. New Deal Roosevelta, wraz z ekonomicznie stymulującym początkiem II wojny światowej, skutecznie zakończy Wielką Depresję.
