Starożytne chińskie domy budowane były z suszonych przez słońce cegieł, drewna i zbutwiałej ziemi, bardzo często wokół centralnego dziedzińca. Istnieje wiele starożytnych typów architektury, w tym Siheyuan i Tulou, z najbardziej naciskiem znaczenie "feng shui", które jest obroną i harmonią ze środowiskiem naturalnym.
Mieszkaniowy styl Siheyuan, powszechny w Pekinie, charakteryzował się kilkoma symetrycznie rozmieszczonymi jednostkami lub modułami wokół jednego lub więcej dziedzińców. Dziedziniec byłby całkowicie otoczony ze wszystkich stron budowlami lub ścianami zewnętrznymi, jedyną przerwą, w której znajdowałoby się główne wejście od strony południowej.
W kierunku głównego wejścia pokoje stopniowo stawały się mniej prestiżowe. Na przykład, ukryte na północ od typowego Siheyuan, za główną sypialnią były pokoje dla niezamężnych córek. Bliżej bramy znajdowały się kwatery służbowe i miejsca pracy.
Styl mieszkaniowy Tulou jest popularny wśród wielu społeczności wiejskich od wielu stuleci, szczególnie w południowej prowincji Fujian. Te struktury w kształcie pączka są również nastawione na obronę, wykonane z ubitej ziemi zewnętrznej. Zerwane jedynie wąskimi oknami i jednym wejściem, okrągłe ściany zewnętrzne zamykają drewniane wnętrza i centralny dziedziniec na świeżym powietrzu. Zadaszenie, które podąża za pączkowym kształtem konstrukcji, jest łupkiem.
