Reference.com wyjaśnia, że strajk Pullmana zakończył się w wyniku brutalnej interwencji wojsk federalnych rozmieszczonych przez prezydenta Grovera Clevelanda. Ponad 12 000 żołnierzy zostało wysłanych do akcji w samym Chicago i przez strajk koniec, Libcom.org informuje, że co najmniej 34 osoby zostały zabite, a główny organizator strajku, Eugene V. Debs, został aresztowany za spisek i naruszenie orzeczenia sądowego.
Według Libcom.org, mimo że strajk powstał i koncentrował się głównie na południowej części Chicago (gdzie ostatecznie wysłano większość oddziałów federalnych), strajk był ogólnokrajowy, podobnie jak jego reakcja. Wojska rządowe na szczeblu stanowym i federalnym zostały również rozmieszczone w Kolorado, Oklahomie, Nevadzie, Iowa i Kalifornii. The Pullman Strike był po raz pierwszy w historii USA, że strajk został stłumiony przez interwencję rządu, co stanowiło punkt zwrotny w ruchu związkowym USA.
Debs, który zyskał sławę dzięki swojej roli w strajku Pullman, stał się radykalny w więzieniu. Jak podaje Wikipedia, został później pierwszym i najbardziej udanym kandydatem Partii Socjalistycznej na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Zdobył 6 procent popularnego głosu w wyborach powszechnych w 1912 roku.
