Rola cesarza Japonii pod szogunami Tokugawa była faktycznie figurą. Cesarz zachował wystarczającą moc, by wywierać wpływ na popularną opinię publiczną, ale nie miał oficjalnej władzy ani wpływów poza swoją symboliczną rolą przywódcy dziedzicznego.
Feudalna Japonia pod szogunami była systemem kastowym powszechnie określanym jako mający cztery poziomy lub poziomy. Na szczycie znajdowali się szlachta, a następnie władcy formalnej potęgi znanej jako samuraj. Z kolei pojawili się chłopi i rolnicy, a następnie rzemieślnicy i rzemieślnicy, w tym gejsza. Na kolejnym szczeblu byli kupcy i właściciele firm. Nietykalna klasa znana jako burakumin obejmowała tych, którzy mają zawody poza granicami akceptowalnego społeczeństwa ze względu na ich zawodowe związki ze śmiercią. System kastowy w feudalnej Japonii był bardzo złożony, a niektórzy uczeni porównali cesarza do więźnia w tym historycznym okresie.
