W ruchu pocisku prędkość pozioma jest prędkością, z jaką obiekt porusza się równolegle do Ziemi. Naukowcy obliczają prędkość poziomą za pomocą wzoru v = d /t, tej samej formuły używanej do określenia prędkość samochodu. W ruchu pocisku prędkość pozioma się nie zmienia; jednakże siły grawitacji dają obiektowi pionowe przyspieszenie, powodując zatrzymanie, gdy uderzy w ziemię.
Na Ziemi przyspieszenie pionowe z powodu grawitacji pozostaje stałe na poziomie 32,2 stopy na sekundę na sekundę. Jeśli rozgrywający rzuca piłką w górę, ma prędkość zarówno pionową, jak i poziomą. Ignorując siły tarcia z powodu oporu powietrza i wiatru, prędkość pozioma pozostaje taka sama w całym łukowatym ruchu kuli. Jednak spowolnienie od grawitacji powoduje, że prędkość pionowa zmniejsza się, aż osiągnie zero na maksymalnej wysokości kuli, a następnie przyspieszy w kierunku do dołu, gdy nadal będzie poruszać się w stronę odbiornika. Jeśli te siły działają zgodnie z planem rozgrywającego, piłka jest na dokładnej wysokości, aby odbiorca ukończył podanie.
Wojsko używa prędkości poziomej i ruchu pocisku w wojnie. Pozwala im obliczyć odległość, jaką pokonuje pocisk przed uderzeniem w ziemię. Jeśli samolot upuści bombę, jego prędkość pozioma jest taka sama jak płaszczyzny. Aby bomba trafiła w cel, bombowiec musi brać pod uwagę zarówno prędkość poziomą, jak i przyspieszenie pionowe.
