Główną funkcją ciał Nissla w neuronach jest pomoc w produkcji i rozproszeniu substancji chemicznych, takich jak białka i peptydy, co ilustruje Richard F. Thompson w swojej książce "The Brain: A Neuroscience Primer". Struktura ciał Nissla czyni je szczególnie kompetentnymi w syntezie białek, niezbędnym procesie komórkowym w neuronie.
Struktura ciał Nissla składa się z ziarnistej i skoncentrowanej części retikulum endoplazmatycznego. Substancja Nissl, która tworzy ciała składa się z RNA, białek, lipidów i kwaśnych polisacharydów, które pomagają w tworzeniu białek. Uważa się, że większość białek tworzonych przez ciała Nissla stosuje się międzykomórkowo.
Ponieważ ciałka Nissla znajdują się tylko w soma i dendrytach neuronu i nie pojawiają się w aksonie, białka, które tworzą, są prawdopodobnie przenoszone do aksonu przez aksonodektory. Ciała Nissla są niezbędne dla dobrego samopoczucia neuronu; zmniejszenie liczby ciał Nissla w neuronie wskazuje na degenerację neuronów.
Struktury te gwałtownie się zmieniają w przypadku choroby zapalnej, niedotlenienia lub urazu układu nerwowego. Ich nazwa pochodzi od niemieckiego naukowca, F. Nissla, który jako pierwszy opracował technikę barwienia i identyfikacji struktur za pomocą błękitu metylenowego.
