Konfiguracja elektronu fluoru w stanie podstawowym to 1s2 2s2 2p5. Oznacza to, że elektrony w atomie fluoru są w swoim najniższym możliwym stanie energetycznym. Te elektrony są utrzymywane w orbitalach na każdym poziomie energii.
Zasada Aufbau podaje powód, dla którego elektrony pozostają w konfiguracji stanu podstawowego. Elektrony muszą najpierw wypełnić najniższe poziomy energii, zanim przeleją się na wyższe poziomy energii. Każdy poziom energii zawiera również orbitale, a niższe orbitale muszą wypełniać przed wyższymi. Na przykład orbitale s muszą być wypełnione na pewnym poziomie energii, zanim orbitale p na tym samym poziomie energii mogą zacząć wypełniać.
Fluor ściśle trzyma się swoich elektronów. Fluor, będący najbardziej elektroujemnym pierwiastkiem w układzie okresowym, łączy się łatwo z innymi pierwiastkami, akceptując pojedynczy elektron, który wypełnia swój najbardziej zewnętrzny poziom energii.