Tkanka kostna odnosi się do sztywnej, zwapniałej tkanki łącznej występującej w kościach wyższych kręgowców. Ten rodzaj tkanki jest powszechnie określany jako tkanka kostna.
Tkanka łączna jest najbardziej dominującym rodzajem tkanki w ludzkim ciele, która jest klasyfikowana na podstawie powiązanej z nią matrycy i składników komórkowych. Różne typy tkanki łącznej obejmują: areolar, krew, tłuszcz tłuszczowy, chrząstkę, luźne połączenie, gęsty układ kostny i kostny. Tkanka kostna działa głównie w celu magazynowania energii i minerałów, wsparcia, ochrony, ruchu i wytwarzania komórek krwi.
Tkanka kostna wytwarza twardą, kostną matrycę, która zawiera składnik organiczny i nieorganiczny. Składnik organiczny składa się przede wszystkim z włókien osteokolagenowych, które są połączone ze sobą związkiem glikoproteinowym zwanym glikozoaminoglikanem. Składnik nieorganiczny zawiera głównie fosforan wapnia, który krystalizuje pomiędzy specjalnym klejem łączącym włókna osteokolagenowe.
Komórkowe składniki tkanki kostnej dzieli się na trzy typy: osteoblasty, osteocyty i osteoklasty. Osteoblasty występują powszechnie w okostnej. Te typy komórek kostnych są związane z tworzeniem nowych kości. Osteocyty znajdują się w macierzy, szczególnie w luce. Ta przestrzeń zawiera kanaliki, które są maleńkimi pasażami, które łączą osteocyty w kościach rozwijających się i umożliwiają przemieszczanie składników odżywczych w dojrzałych kościach. Osteoklasty znajdują się na zewnątrz tkanki kostnej, zazwyczaj w luce Howshipa. Uważa się, że komórki te funkcjonują w procesach resorpcji kości.
