Według University of North Carolina maksymalna dopuszczalna objętość wstrzyknięcia podskórnego wynosi 2 miliony. Strzał jest podawany do warstwy tłuszczu znajdującej się pod skórą.
Tempo wchłaniania leku jest wolniejsze w porównaniu do wstrzyknięcia domięśniowego, ale jest szybsze niż w przypadku podawania doustnego, jak podaje University of North Carolina. Zastrzyki wykonywane są w niektórych częściach ciała, takich jak górna część ramienia, dolna część brzucha, przednia powierzchnia uda i górna część pleców, zgodnie z Drugs.com. University of North Carolina donosi, że heparyna i insulina są przykładami leków rutynowo podawanych w zastrzykach podskórnych.
